Het is niet moeilijk om de verkeersproblemen in Utrecht te zien als je er doorheen rijdt. Het lijkt erop dat het beleid van GroenLinks om de stad groener en duurzamer te maken, in plaats van de problemen op te lossen, alleen maar bijdraagt aan het probleem. Het is tijd om te kijken naar het falen van het beleid en te erkennen dat verandering nodig is.
Een van de grootste problemen is het verminderen van de snelheid op veel wegen. Terwijl GroenLinks deze beslissing verdedigt als een manier om de luchtkwaliteit te verbeteren, is het niet moeilijk om te zien dat het de doorstroming van het verkeer alleen maar vertraagt en de verkeerscongestie verergert. Elke dag worden er brandstof auto’s ingeruild voor elektrische auto’s. Niks doen is de beste oplossing als het gaat om luchtkwaliteit. Het lijkt daarom alsof ze het verkeer gewoon willen frustreren, zodat mensen uiteindelijk alternatieve vervoersmiddelen gaan gebruiken. Maar als er geen goed alternatief is, wat is dan het punt?
Het beleid van GroenLinks om alleen emissievrije auto’s toe te laten vanaf 2030 lijkt misschien nobel, maar het is niet realistisch. Het is duidelijk dat er op dit moment niet genoeg laadpalen zijn om iedereen te accommoderen en dat niet iedereen zich een elektrische auto kan veroorloven. Het is belangrijk om te erkennen dat dit beleid alleen werkt voor degenen die zich een elektrische auto kunnen veroorloven en dat het anderen uitsluit.
Het verminderen van de parkeerdruk in de wijken door het stimuleren van deelauto’s lijkt een goed idee, maar het is niet genoeg. Er zijn nog steeds te veel auto’s in de stad en het delen van auto’s is geen haalbare optie voor iedereen. Veel mensen leven met een vergelijkbaar schema en hebben op dezelfde momenten een auto nodig. In de middag staan alle auto’s stil en tijdens de spits en op zaterdagochtend naar het voetbalveld zijn ze niet te krijgen. Dit beleid lost het probleem van de verkeerscongestie niet op en zorgt alleen maar voor meer frustratie bij bewoners die geen toegang hebben tot deelauto’s.
Het beleid van GroenLinks om nieuwe wijken autovrij te bouwen, lijkt misschien ideaal voor een groene stad, maar het is niet realistisch. Niet iedereen kan zich veroorloven om in de stad te wonen en werken en is afhankelijk van een auto om zich te verplaatsen. Ook zijn er geen waardige alternatieven beschikbaar. De bushaltes zijn te ver weg van de wijk en de beoogde metrolijn is er op z’n vroegst in 2035 (behalve als het aan Betaalbaar Utrecht ligt, want dan komt de metro er helemaal niet) Dit beleid sluit deze mensen uit en dwingt hen om elders te wonen, waardoor het probleem van de verkeerscongestie alleen maar erger wordt.
Onderaan de streep voldoet het beleid niet en is de visie en strategie teveel gebaseerd op traditionele transportmiddelen en is er weinig aandacht besteedt aan nieuwe, duurzame vormen van mobiliteit. Ten slotte kan je met een mobiliteitsbeleid waarin een elektrische deelfiets het meest innovatieve is niet streven naar verandering en vooruitgang.
