De gemeente Utrecht heeft onlangs een reeks ambitieuze plannen gelanceerd om de luchtkwaliteit te verbeteren. Zo wil de stad per 1 januari 2025 geen nieuwe rookkanalen meer toelaten in nieuwbouwwoningen, en vanaf 2030 zou het gebruik van houtkachels en open haarden zelfs helemaal verboden moeten worden. Daarnaast wordt de milieuzone stapsgewijs uitgebreid, wat gevolgen heeft voor onder meer brommers, scooters en bedrijfsbusjes. Hoewel een schonere leefomgeving voor iedereen belangrijk is, rijst de vraag: hoe ver mag de gemeente gaan met het inperken van de vrijheid van haar burgers – en vooral, waarom moet dat allemaal via plaatselijke verboden en beperkingen?
Uitbreiding milieuzone
Utrecht had al een milieuzone voor oude diesels en breidt deze nu verder uit. Daardoor worden straks mogelijk ook oudere brommers, scooters en bestelbusjes geweerd. Voor ondernemers met een oude bedrijfsbus en particulieren met een oudere brommer kan dat duur uitpakken. Veel Utrechters vragen zich af of deze maatregelen wel proportioneel zijn en of de gemeente niet te snel grote groepen voertuigen buitenspel zet.
Verbod op houtstook
Tegelijk wil de gemeente houtkachels en open haarden vanaf 2030 volledig verbieden. Voor veel mensen is een haard essentieel voor hun woongenot. Bovendien is een lokaal verbod op houtstook een druppel op de gloeiende plaat als het om luchtkwaliteit gaat: grote industrie en snelwegverkeer vervuilen veel meer. Zo’n verbod voelt voor veel bewoners dan ook vooral als symboolpolitiek en ongewenste betutteling.
Van symboolpolitiek naar betutteling?
Wij, als initiatiefnemers van het referendum, zien met lede ogen aan dat Utrecht zich steeds vaker bezighoudt met vraagstukken die ons inziens thuishoren op landelijk of zelfs Europees niveau. De gemeente is er om zich bezig te houden met vraagstukken van onze stad en zich beter kan richten op échte problemen: woningnood, fileproblematiek, druk op de zorg en sociale voorzieningen.
Door eenzijdig regels op te leggen over bijvoorbeeld brommers, scooters, bedrijfsbusjes en zelfs de inrichting van iemands eigen huis (het verbieden van de open haard), beperkt de gemeente de vrijheid van inwoners zonder rekening te houden met individuele omstandigheden. Veel Utrechters hebben niet zomaar de middelen om een nieuwe, duurzamere scooter of bus aan te schaffen. Deze manier van besturen voelt voor ons als overdreven bemoeizucht en ‘regeldrang’.
Referendum: laat Utrechters meebeslissen
Omdat wij het belangrijk vinden dat Utrechters zélf invloed hebben op gemeentelijk beleid, hebben we een petitie gestart waarin we oproepen tot een referendum over het milieubeleid. Wij geloven dat de bewoners van Utrecht samen moeten kunnen bepalen hoe we onze stad duurzamer maken. We zijn immers niet tegen duurzaamheid, maar wél tegen opgelegde, ingrijpende maatregelen die te weinig oog hebben voor de lokale praktijk.
Lees onze petitie en steun ons als je vindt dat de gemeente meer aandacht moet besteden aan lokale uitdagingen en minder moet optreden als regent van bovenaf:
https://petities.nl/petitions/referendum-tegen-bemoeizucht-laat-utrechters-zelf-beslissen-over-gemeentelijk-milieubeleid
Samen willen we bereiken dat Utrecht een bereikbare, betaalbare en leefbare stad blijft, waarin beleidskeuzes wérkelijk door en voor de inwoners worden gemaakt.